Geride bırakılan birkaç ay boyunca dalında yemyeşil sallanıp da mevsimi gelince rengi sarıya dönüp kuruyarak yavaşça yere düşen bir yaprak hüznündedir eylül. Bu diyarda eylüller şiirle karşılanır, hüzünle konuk edilir, masalla da uğurlanır. Yolu eylülden geçmeyen baharlar, yaprak dökmeyen çiçekler acıdan geçmeyen şarkılar gibi biraz eksik kalır. İşte ömrümüz bir eylüle daha tanık oldu. Gel bana bir şiir ısmarla sayın okuyucu, seninle eylülü konuşalım.

Tüm ayların hatırlattığı bir duygu vardır. Acıyı, hüznü, sevinci, sevileni, terk ettiğini, terk edeni, gözyaşlarını, gülümsemeleri; daha bir ton şeyi bünyesinde taşır hepsi. Eylül bünyesinde tek bir şey taşır: hüzün. Ömründe bir kışın daha yolda olduğunun habercisi; güneşe bakmaktan vazgeçtiğin ayın adıdır eylül. Ahmet Altan “ben her yıl eylülün çıplak ayaklarına bir yazı adarım, bir hüzün gibi akarım eylüle” der. Dalından kopan yapraklara, zamansız molalara, çırılçıplak kalakalmalara, savruluşlara, kendini tekrar bulmalara akıp gitmek demektir eylül.

Eylülde şiir okumana gerek kalmaz mesela sayın okuyucu; çünkü eylül zaten bir şiirdir.

Bütün bir yaz mevsimini nereye gitsem, nereden hikaye paylaşsam, nerede yer bildirimi yapsam diye geçiren ey sayın okuyucu! Eylülde nereye gideceğim diye düşünme, çünkü hem eylül her yerde hem de her yerde eylül güzeldir. Sokaklara vur mesela kendini, dökülen yaprakların arasına; merak etme güneş artık terletmiyor. Eğlenmek için kendini çok zorlama bu arada; çünkü melankoli bir ırmak gibi akar her yerde. Dışarı çıkarken üzerine bir şeyler almayı ihmal etme, yağmur her an serpiştirebilir. Eylülde uzun yollara çık sayın okuyucu. Ne güzeldir yollarda olmak şimdi…

Aklında olsun sayın okuyucu; eylülden itibaren geceler daha uzun oluyor. Yani demem o ki, mutlular daha uzun uyuyacak, mutsuzlara karanlık daha uzun.

Ağustos da çekildi sahneden, karşında eylülün sesi. Upuzun gündüzlerden dökülen yapraklara; gürültülü sokaklardan zamansız molalara bir yolculuk seni bekliyor.

Unutma sayın okuyucu, her ömrün bir eylülü vardır.

Ve unutma; eylülü geçirmeden bahara varılmıyor, yaprak dökmeden çiçeğe durulmuyor.

---