Şen ve bahtiyar yaşıyorduk. Her mevsimi bir memlekette geçiriyorduk. 

Hayatım boyunca kendim olabileceğim bir yer aradım. Bu yer, bazen bir insanın yüzü oldu, bazen sevdiğim kitapta altını çizdiğim bir cümle, bazen ölüler gibi haftalarca susmanın saltanatını yaşamak, bazen de denizin köpüren mavi karmaşasında eritmek gözlerimi… Hayatım boyunca yola koyuldum, tek amacım kendim olabileceğim bir yer aramak. Seyyah oldum diyar diyar dolaştım, beni kimsenin görmediği bir yere ulaşmaya çalıştım; en çok kendim olabilmek için.

Seyyah oldum, yolda geçirdim hayatımı. Yola koyulmaktan çekinmedim. Yola koyulunca hatırlar ya insan kim olduğunu; başka memleketleri tanırken kendini tanıdım; hatırladım kim olduğumu. Yola koyulunca tüm dertlerimiz pul olur; yola koyulunca çile çekeriz, belki de yeni dertler ediniriz ama nihayetinde vardığımız yer yeni bir ihtimal olur.

Yol çizgileri birbirini takip ederken pencerem yeni manzaraları hediye etti bana. Her geçtiğim yerden bir fotoğraf karesini katladım cebime koydum, sonra biriktirdiğim manzaraları birleştirdim, hayatım yaptım. Uzak diyarlardan taşlar topladım, kaldırım taşlarının altındaki kumsalın kokusunu içime çektim. Tek başına ama yalnız değilken anlıyorum, dolaştığım memleketlerin asıl sahibinin burnuma kokusunu dolduran çiçeklerin olduğunu.

Yola koyuluyorum daima; ne de olsa durmaktan iyicedir yola koyulmak. Yola koyulunca anlıyorum kim olduğumu, yola koyulunca hatırlıyorum yeni ıslanan toprağın kokusunu. Yola koyulmaktan çekinmiyorum, çünkü yol benim evimdir.

Şimdi şen ve bahtiyar yaşıyorum. Seyyah kuşlar gibi her mevsimi bir memlekette geçiriyorum. Her memlekette bir çiçeğin kokusunu içime çekiyor, bir manzarayı katlayıp cebime koyuyorum.

Ankara Tevfik Fikret Okulları Halk Dansları Topluluğu yedinci büyük temsili “Seyyah” ile 19 Mayıs 2018’de bir kez daha o kendisini dört gözle bekleyen seyircisiyle buluştu.

 

---

---