Bazen bazı şeyler keşke böyle olmasaydı dersiniz değil mi? Hepimiz kurmuşuzdur bu cümleyi. İçinde her zaman başa gelmeyen ve noksan bir şeyleri barındıran bir cümle.

Hayat her yeni günde, haftada, ayda, yılda insanın karşısına yeni şeyler çıkarabiliyor. Her haftanın başında ofise doğru yol alırken önümde beni bekleyen haftanın hayırlısıyla sona ermesi için dua ederim. Hafta boyu olan şeylere tevekkül ile yaklaşmaya çalışır; tesadüften ziyade tevafuka inanırım.

Lakin Hayatın karşımıza çıkardığı yeni şeylere adapte olmak biraz zaman alıyor. İnsan geçmişe takılı kalabiliyor, içinde keşke bulunan cümleleri pek sık kullanır oluyor.

Şu anda Paris’ten Milano’ya doğru giderken yazıyorum bu satırları. Her bir senenin sonunda “bu sene bunları yaşayacaksın deseler inanmazdım” demeye çalışıyorum. İşte sıklaşan keşkeli cümleleri azaltmak için oradan oraya koşturuyorum adeta.

Kısmette kahvaltıyı Paris’te yapıp da akşam yemeğini Milano’da yemek de varmış.