MMXIX.
Asıldık küreklere, teknelerimizle akıntıya karşı ilerlemeyi durmaksızın sürdürdük geride kalan bir yıl boyunca…
Kategori: Kahve Yanı Yazıları
serpme.
“İnsanlarla arasına uzaklıklar serpiştiriyor bazen insan, kötülüklerden korunmak için. Büyük bir hevesle yalnızlığın tercih edilenine sarılıyor.” der Tarık Abi.
başkası.
Gri bulutların bir kubbe gibi üzerimizi örttüğü kapalı havalar için bir şey diyemem ama yağmur damlalarının usul usul yeryüzüne misafir olduğu günlerde gerçekten mutsuz olabilir mi insan?
pilav.
Bir yerde ağzına kadar dolmuş bir kül tablası varsa ve güneş kendini göstermesine rağmen perdeler açılmayı unutulduysa bil ki o yerde uykusuz gecelerden birisi yaşanmıştır sayın okuyucu. “pilav.” okumaya devam et
kaçak.
Yolum bu küçük kasabaya düşeli birkaç yıl oldu sayın okuyucu. İş hayatının, aslına bakarsan hayatın ta kendisinin yorucu temposundan bunalıp da artık nefesimi bedenime yetiremediğimi hissettiğim bir sabah, direksiyonun başına geçip de soluğu burada aldığımda, iki tarafı ağaçlarla kapalı bir yolun sonunun cennete ulaştığını düşünmüştüm. Daha sonra defalarca aynı yoldan geçtim; insanın ilk kez geçtiği güzel bir yoldan bir daha asla aynı duyguyla geçemediğini* de defalarca tecrübe ettim.
kumru.
“Topkapı Sarayı’nda müdürlük yaptığım dönemde, makam odamda otururken bir kumrunun açık pencereden girerek avizenin etrafında uçtuğunu gördüm. Hiç kımıldamadan seyretmeye başladım.
kürek.
Yağmurun sicim gibi yağdığı bir İstanbul akşamı. Kadıköy’ün denize ulaşan yokuşlarından birinden inerken yere düşen damlaların sesi ile topuk sesim birbirine karışıyor. Puslu, gri, yağmurlu bir akşam… Şu koca şehir bitmez tükenmez gizlere gebe.
