Asıldık küreklere sayın okuyucu, akıntıya karşı durmaksızın ilerlemeyi sürdürdük koca bir yıl boyunca.

Meseleleri mesele etmezsek ortada mesele kalmayacağını, ancak meselelerle boğuşmaktan bitap düştüğümüzde anımsadık. Dünya bir önceki yıllardan miras kalan musibetlerle uğraşırken kendi hikayemizin kahramanı olduk, hayallerimize tik attık. Basit goller yedik ama yeri gelince topu doksana gönderdik. İstediğimizde kazanamayacağımız savaş yok, bir kez daha öğrendik.

An’ları anlamlandırırken kazandık lakin hayatın kaybettiren acı yüzüyle yüzleştik. O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. Arkalarından ‘iyi bilirdik’ demekle yetindik ama bir bıraksalar ne güzel cümleler dizerdik.

Yılı yine sahneden uzak geçirdik ama kendimizi geri döneceğimiz temsillerin hayaliyle beslemeyi de ihmal etmedik.

Gözlerimizi kapattık, memleketin hayalini kurduğumuz köşelerinde uyandık. Gözlerimizi kırpmadan geçen gecelerde hayaller kurduk. Vatanın en uç noktalarına da gittik, göğün altında yıldızlarla da ıslandık. Bazen kederden çoğu zaman keyiften; günleri birbiriyle birleştirdik. Yıkılmanın binalara özgü olmadığını tecrübe ettik; çıkmaz sokaklardan denizlere ulaşan da yine bizdik.

An’ı yaşasak aslında bizden zengini yok, anda kalamamanın acısını çektik. Dolunay gecelerinde, #sunset’lerde, bütün mümkünlerin kıyısında hayatın insana verilmiş bir armağan olduğunu hatırladık.

Hayat nefesimizi zorladı kabul ama nefesimiz zorlansa da ciğer kendini en çabuk onaran organ. Şimdi derin bir nefes alıp yola koyulma zamanı.

Bakma sen şairin ‘bu dünyada yaşamak can sıkıcı bir şeydir’ dediğine sayın okuyucu; burası hala keşfedilecek çok fazla şeyin olduğu ilginç bir yer.

Haydi yeniden küreklere asılma zamanı şimdi; umutla bekliyoruz seni 2022.