Hayat an’ları değerlendirince anlamlı oluyor, an’ın değerini yanındaki insanlar yükseltiyor. Takvim yaprakları birbirini kovalarken, sene içerisindeki koşturmacamız yüzünden günler birbirine benzeyip de biz onların nasıl geçtiğini bilemezken; bazen bir an geliyor, bir 24 saat dolu dolu geçiyor. Allah geçirdiğimiz an’ların değerini yükselten insanlar ile karşılaştırıp günümüzü bayram gibi geçirmemizi nasip etsin sayın okuyucu. Sözünden dönen namertlerden korurken.

İnsan ne yaşarsa yaşasın, sonunda her şey bir gün batımına bakıyor demiş şair. Kokusunu, sesini özlediğim Karadeniz’imin üzerinde batırma şansı buldum bu sefer güneşi. Nasıl da özlemişim. Kan çekiyor bir kere. Bir köhne sandalyenin üzerinde ayaklarımı kuma batırmış bir şekilde, dakikalarca güneşin Karadeniz’e sokuluşunu izledim dün akşam. Ne büyük zevk ama!

Bazı an’lar vardır, ölümsüzleştirmek istersin; ama bir yandan da kaçırmamak isterken. İşte dün akşamki gurup tam da böyle bir an’dı. Tek bir kare fotoğraf çekip güneşin Karadeniz üzerinden kaybolup gidişinin keyfini sürdüm. Gün içerisinde masmavi olan gökyüzü, turuncuya dönen ateşten top sayesinde kızardı da kızardı. Güneş Karadeniz’in üzerinden giderek kaybolurken kızıllık önce laciverte, sonra da gecenin siyahına bıraktı yerini.

Güneşin görevini bu sefer ay üstlendi. Şimdi bir de yakamoz zamanı.

Doğa bin bir çeşit rengi ile tüm güzelliklerini ayağımıza getiriyor sayın okuyucu. Bize ise güzel insanlar ile güzel anıları cebimize koyup arkamıza bile bakmadan yürümesi kalıyor.

İyi zamanlar harika anılara, kötü zamanlar harika derslere dönüşür demişler. Kabusa dönen bir Kurban Bayramı’nın ikinci gününde edindiğim harika bir dersin bir yıl ertesinde, bayram gibi geçen dolu dolu bir günde harika anıları biriktirme şansına eriştim.

Allahım sana şükürler olsun. Bazı bayramlar çok güzel.

Bayramın kutlu olsun sayın okuyucu. Allah nicesine kavuştursun; sağlıkla, huzurla.