Şu yaşamak hadisesinin güçlükleri ancak bunu kabul ettiğimizde aşılıyor. Bir nevi Akıl Oyunları filminde hayatı anlatılan ünlü iktisatçı John Nash’in günlük hayatta gördüğü hayali kahramanları dert etmeyi bırakıp da onlarla yaşamaya alıştığı zaman daha başarılı olması gibi. Öyle bir başarı ki, hastalığını yenecek kadar; Nobel Ekonomi Ödülü’ünün sahibi olacak kadar…

Cortazar “Yaşam, yukarı doğru bir çıkıştır ve soncul bir tıkırtıyla noktalanır.” demiş. Bize de tırmanmaya devam etmekten, lavanta çiçeği kokan bir yaşam düşlemekten başka yol kalmıyor sayın okuyucu. Tırnaklarımız kanasa da, dizlerimiz yorulsa da durmaksızın tırmanmaya devam. Daha büyük başarılara… Tırmanırken de taze demlenmiş bir kahve ile bir kitap eşlik ederse bize, değmesinler keyfimize. Değil mi sayın okuyucu?

Bugün baharın ilk günü. Yaşamla boğuşmaya bir tatlı ara vermek için, bütün kaygıları, hüzünleri bir kenara bırakıp da lavanta kokusunu duyumsamak için en uygun anlardan birisi. Sait Faik’in de dediği gibi; “Kış ne kadar çok, ne kadar uzun olursa olsun; balık ne kadar az çıkarsa çıksın; bahar bildiği gibi mahrumiyetlerin içinden kafasını kaldıracak ve onu bekleyenlere gelecektir.” 

Bak işte sayın okuyucu, kış bitti; bahar geldi. Bir tatlı lavanta kokusu sana ulaşmak için yolda. Bu hayat bu kadar, bu kadar işte.

Gözlerini kapatıp lavanta kokusunu duymanın verdiği keyif kadar.

Bitirişi de Cemal Süreya’nın Lavanta şiirinden bir parça ile yapalım:

“Şimdiye dek düşünmediyseniz
Bakmayın içinde ne var,
Küçük bir kitaptır yaşamak
Elinde tutmaya yarar.”