Bir sezon boyunca uyumak için gözümü kapattığım nadir anlarımda baştan sonra defalarca oynadığım, 62 dansçının her birinin yerini ayrı ayrı düşündüğüm (işin ilginci bu çılgınlıktan ayrıca zevk aldığım), uğruna toplamda 900’e yakın kostüm parçasının kullanılıp da yine yaklaşık 300 saat prova alındığı ‘o gece’ dün akşam gerçekleşti; ‘Zülüf’ o çok özlediği seyircisiyle sonunda buluştu. 6 sene önce küçücük bir salonda 15 kişiyle çıktığımız yolda bugün beşinci büyük temsilimizin sonunda yine alkışa doyduğumuz bir geceyi geride bıraktık. Bana da bu hayalimi de gerçekleştirdiğim sırada beni yalnız bırakmayan güzel insanlara elimden geldiğince teşekkür etmek kaldı.

Altı seneyi geride bıraktığımız, beşinci büyük temsilimizi başarıyla sahne koyduğumuz bu güzel yolda ilk teşekkürüm, en büyük emeklerin sahibi büyük TFLHDT ailesine. Altı sene boyunca yolu bu topluluktan geçen 300’e yakın dansçının akıttığı terin, ayırdığı zamanın, verdiği emeğin hakkı ödenmez. Her birini birbiriyle yardımlaşırken görmek, birbirine destek olduğunu hissetmek; her zaman dediğim gibi “biz kocaman bir aileyiz!” sözümü doğruladı bir kez daha dün akşam. Buradan yolu bu topluluktan geçip de tanışma şansına eriştiğim, hayatlarında küçük de olsa bir anı bırakabildiğim tüm dansçılarıma çok teşekkür ediyorum.

Ve bu ailenin görünmeyen kahramanları, velilerimiz. Bazen bir okul topluluğu olduğumuzu unuttuğumuz anlarda, saatlerce süren provalarımızda dansçılarımıza usanmadan eşlik eden, onların yorgunluklarını paylaşan velilerimizin de bu başarılarımızdaki hakları ödenmez.

Sıradaki teşekkürüm ise topluluğun kurulduğu andan itibaren her türlü sorunumuzla alakadar olan ve bizi hiç sahipsiz bırakmayan öğretmenimiz Sevda Yalçın’a. Dansçılarımızın bir ‘anne’ gibi sevdiği, desteğini her zaman hissettiğimiz öğretmenimiz sayesinde çoğu zorluğu çok daha kolay atlattık. İyi ki varsınız öğretmenim, çok teşekkürler.

Ve Ankara Tevfik Fikret Okulları ailesini de unutmamam lazım. Çatısı altında görev almaktan her zaman gurur duyduğum, elimizden geldiğince zengin kupa müzesine ve sayısız başarısına yenilerini eklemeye çalıştığımız ve titrini taşımanın her zaman onur verdiği Tevfik Fikret Okulları ailesine, başta Okullar Genel Müdürü Ayşe Başçavuşoğlu olmak üzere bize desteklerini esirgemeyen tüm öğretmenlerimize, Zülüf’te sahneye çıkarak bizi çok mutlu eden Sevda Arslan öğretmenimize çok teşekkür ediyorum.

Biraz önce de dedim ya; biz kocaman bir aileyiz diye. Zorlu geçen bir sezonun sonunda, üç saat boyunca ayakta dikilerek 62 dansçıya tek tek makyaj yapan mezun dansçılarım; Zümrüt Beril Eti, Selin Öztekeşin, Hazal Sehman ve Beril Doğan’a da kocaman teşekkür ediyorum; iyi ki varsınız kızlar, ellerinize sağlık!

Kocaman bir teşekkürüm de kostümcüm Murat Abi’ye… Saat kaç olursa olsun “abi cepkenleri biraz daha mı ışıltılı yapsak”, “abi ben unutmuşum da, bir de şunlar lazım; sabaha hazır olur mu?” sorularımla daralttığım ama bu güzel gecenin var olmasında emeği çok büyük olan Murat Abi’me de çok teşekkür ederim.

Ve misafirlerim… Sahne sanatları seyircisiz olmuyor. Siz sahnedeyken seyirci koltuklarında olduğunu bildiğiniz sevdikleriniz, size öyle büyük bir güç veriyor ki; dağları devirecek kadar güçlü hissediyorsunuz kendinizi.

Dün akşam rüya gibi geçen gecede misafirim olan başta sayın hocam S.Tugay Ertunç olmak üzere beni yalnız bırakmayan Tuana Sanat Kulübü ailesi üyelerine çok teşekkür ediyorum. Sizinle aynı sahneyi paylaşmaktan daha güzel bir şey varsa o da sizi tanımış olmak.

Bugün sahne denilen büyülü yerde bir şeyler başarabiliyorsam bunun tohumlarının atıldığı yer olan TRT Çocuk ve Gençlik Halk Oyunları Topluluğu’nun güzel dansçıları; kardeşlerim. Siz de iyi ki geldiniz dün akşam, varlığınız gücüme güç kattı.

Ve TRT Çocuk ve Gençlik Halk Oyunları Topluluğu’nun şu hayatta bana verdiği en büyük hediye olan, kardeşim Sercan Dağdelen. En zor zamanlarımda yanımda olan; en mutlu anlarımı onunla paylaşmak için sabırsızlandığım insan. Sen iyi ki varsın be adam!

Kardeşlik her zaman kan bağıyla olmuyor. Şu kısacık hayatımızda bir dolu şey paylaştığımız kardeşlerim Şeyda’ya ve Kaan’a; Kaan vasıtasıyla tanışma şansına eriştiğim Devran’a çok teşekkür ediyorum, safalar getirdiniz.

Zaman zaman Twitter’daki hesabımdan paylaştığım bir sözüm vardır: “Zor zamanları çok seviyorum, kimin yanımızda olduğunu öğretiyor.” diye. İşte bu hayatta benim her daim yanımda olacağını defalarca gördüğüm güzel bir insan daha var; Mehmet Emil. Kardeşime ve güzel eşi Gökçe’ye de hem yanımda oldukları için hem de papatyalar için çok teşekkür ediyorum.

Aslında bir teşekkürüm de o zor zamanlarda savaşmaktan korkup da yenilgiyi seçenlere. Onlar olmasa biz güzel anların, güzel insanların kıymetini nasıl bileceğiz ki… İnsanlar tercihleriyle yaşarmış; bizimle olmayı tercih etmeyenlere de teşekkürler.

Mesailerinde hayli yorulup da çıkar çıkmaz bir de koşarak temsilimize misafir olan iş arkadaşlarım. Sizinle beraber görev almak kadar güzeldi sizi orada görmek. Hoşgeldiniz; çok teşekkür ediyorum.

Bir teşekkürüm de dün gece gönülden istediklerine emin olduğum ancak hayat koşturmacası nedeniyle yanımda olamayan; ancak gerek aramalarıyla gerek mesajlarıyla desteklerini kalpten hissettiğim, isimlerini burada saymaya kalksam okumaktan sıkılacağınız o güzel insanlara. Siz zaten o koltuklarda oturuyordunuz, o sahneye çıktığımda desteğinizi o kadar güzel hissediyordum ki…

Ve en büyük teşekkürüm de her zaman olduğu gibi aileme. Çalışma odama kapanıp da saatlerce üzerinde çalıştığım bu projenin ortaya çıkış sürecine kadar geçen bunca yıl salt varlıklarının benliğime güç kattığı annem, babam ve abim. Allah beni sizden ayırmasın, her şey için çok teşekkür ediyorum.

Kötü anılar bazen çok güzel şeylere ön ayak olabiliyor. İşte bu anlardan birini daha beraber yaşadık. 3 Ekim günkü sezon başı toplantımız ile başladığımız bu sezonu yaklaşık 500 misafirimizle beraber beşinci büyük temsilimiz ‘Zülüf’ ile sona erdirdik. Şimdi dinlenme  ve eğlenme zamanı, bekle bizi Prag!

Sahne heyecanımı kaybettiğim an bu işi sona erdirmem ile aynı ana denk gelecek. İşte o güne kadar yine sizin desteklerinizle beraberce yapılacak daha çok güzel şeyimiz var (Bu güzel gecenin ardından heyecanını hala dindirememiş bir adam olarak unuttuğum birileri varsa aflarını rica ediyorum).

Yolumun sizinle kesişmesi çok güzel. Var olun.

MCD