Geride bırakılan birkaç ay boyunca dalında yemyeşil sallanıp da mevsimi gelince rengi sarıya dönüp kuruyarak yavaşça yere düşen bir yaprak hüznündedir eylül. Bu diyarda eylüller şiirle karşılanır, hüzünle konuk edilir, masalla da uğurlanır. Yolu eylülden geçmeyen baharlar, yaprak dökmeyen çiçekler acıdan geçmeyen şarkılar gibi biraz eksik kalır. İşte ömrümüz bir eylüle daha tanık oldu. Gel bana bir şiir ısmarla sayın okuyucu, seninle eylülü konuşalım.